ای روی تو از می ارغوان رنگ |
ای روی تو از می ارغوان رنگ
|
|
دارد سمنت ز ارغوان رنگ
|
در دور خط تو مینماید
|
|
آیینهی آفتاب در زنگ
|
در سلسلهی تو همچون مجنون
|
|
صد خسرو بیکلاه و اورنگ
|
خواهم شومت دچار اما
|
|
در خواب که دربرت کشم تنگ
|
از غمزهی پر فن تو پیداست
|
|
کیفیت صلح و صورت جنگ
|
صدر نگفسون در آن دو چشمست
|
|
در هر رنگی هزار نیرنگ
|
این دل که تو داری ای غلط مهر
|
|
نرم است چو موم و سخت چو نسنگ
|
دل میشنو اندم در آن زلف
|
|
نالیدن طایر شب آهنگ
|
ای گل برهی مرو که خاری
|
|
در دامن عصمتت زند چنگ
|
یک لحظه به غیر اگر بیائی
|
|
بگریزی ازو هزار فرسنگ
|
در پای فتادنم ز کویت
|
|
عذریست چو عذر محتشم لنگ
|
| |
|
| |