کو دل که محو نرگس جادو فنت شوم |
کو دل که محو نرگس جادو فنت شوم
|
|
مستغرق نظاره مرد افکنت شود
|
چون گشتهای به دشمن ناموس خویش دوست
|
|
اینست دوستی که به جغان دشمنت شوم
|
از غیرتم برین که به من نیز این چنین
|
|
بیقیدوار دوست شوی دشمنت شوم
|
پا میکشد ز مزرع دل وصل خوشهچین
|
|
تا غاقل از محافظت خرمنت شوم
|
پیراهن تو قصد تو خواهد نمود اگر
|
|
یک جامه وار دور ز پیراهنت شوم
|
جان هر قدر که بایدت ای دل قبول کن
|
|
گر باقیآوری قدری من تنت شوم
|
غافل نگردم از پی موری چو محتشم
|
|
مامور اگر به ناظری خرمنت شوم
|
| |
|
| |