برای نیم نگاهی چو عذر خواه تو گردم |
برای نیم نگاهی چو عذر خواه تو گردم
|
|
هزار بار به گرد سر نگاه تو گردم
|
ز انتظار شوم کشته تا نشان خدنگی
|
|
ز پر کرشمه نگههای گاه گاه تو گردم
|
بزن به تیغم و پیش از من هلاک گنه خود
|
|
به گردن دگران نه که من گواه تو گردم
|
به این امید که روزی شکاری خورم از تو
|
|
هزار سال بگرد شکارگاه تو گردم
|
به هم زدی ز سبک دستی کرشمهی جهانی
|
|
اسیر فتنهی حسن گران سپاه تو گردم
|
بکش مرا و میندیش از گنه که همان من
|
|
به روز حشر رعقوبت کش گناه تو گردم
|
مهی برآمد و برنامد این مراد که یکشب
|
|
به دیده کام ستان از رخ چو ماه تو گردم
|
مرا چه محتشم این بس ز باغ وصل که قانع
|
|
به نیم نکهتی از عنبرین گیاه تو گردم
|
| |
|
| |