گر شود ریش درون رخنه گر بیرونم |
گر شود ریش درون رخنه گر بیرونم
|
|
بنمایم به تو کز داغ نهانت چونم
|
هرچه دارم من مهجور ز عشقت بادا
|
|
روزی غیر به غیر از غم روز افزونم
|
وصلت ار خاصهی عاشق نبود روز جزا
|
|
لیلی از شوق زند نعره که من مجنونم
|
خونم آمیخته با مهر غیوری که اگر
|
|
بیند این واقعه در خواب بریزد خونم
|
دی به دشنام گذشت از من و امروز به خشم
|
|
از بدآموزی امروز بسی ممنونم
|
نامهای خواند و درید آن مه پرکار و برفت
|
|
دل به صد راز نهان ماندن آن مضمونم
|
محتشم در سخن این خسرویم بس که شده
|
|
خلعت آن قد موزون سخن موزونم
|
| |
|
| |