بس که همیشه در غمت فکر محال میکنم |
بس که همیشه در غمت فکر محال میکنم
|
|
هجر تو را ز بیخودی وصل خیال میکنم
|
شب که ملول میشوم بر دل ریش تا سحر
|
|
صورت یار میکشم دفع ملال میکنم
|
او ز کمال دلبری زیب جمال میدهد
|
|
من ز جمال آن پری کسب کمال میکنم
|
زلف مساز پرشکن خال به رخ منه که من
|
|
چون دگران نه عاشقی با خط و خال میکنم
|
من که به مه نمیکنم نسبت نعل توسنت
|
|
نسبت طاق ابرویت کی به هلال میکنم
|
شیخ حدیث طوبی و سدره کشید در میان
|
|
من ز میانه فکر آن تازه نهال میکنم
|
مجلس یار محتشم هست شریف و من در آن
|
|
جای خود از پی شرف صف نعال میکنم
|
| |
|
| |