ای شمع بتان تا کی بر گرد درت گردم |
ای شمع بتان تا کی بر گرد درت گردم
|
|
پروانهی خویشم کن تا گرد سرت گردم
|
دست همه از نخلت پرمیوه و بس خندان
|
|
گستاخ نیم کز دور گرد ثمرت گردم
|
من تشنه و تو ساقی هرچند ز وصل خود
|
|
محرومترم سازی مشتاقترت گردم
|
ناز از شکرستانت هر چند مگس راند
|
|
من بیشتر از حسرت گرد شکرت گردم
|
نزدیکم و نزدیکست قطع نظرم از جان
|
|
چون مانم اگر روزی دور از نظرت گردم
|
گر از کرمم خوانی فرش حرمت باشم
|
|
ور از نظرم رانی خاک گذرت گردم
|
بر موی میان هرگه از ناز کمربندی
|
|
در زیر زبان صدره گرد کمرت گردم
|
سوی دل بی رحمت از شست دعا شبها
|
|
هم خود فکنم ناوک هم خود سپرت گردم
|
ای شاه گداپرور من محتشمم آخر
|
|
گوشی به سوالم دار چون گرد درت گردم
|
| |
|
| |