ای سرو گلندام که داری کمر از مو |
ای سرو گلندام که داری کمر از مو
|
|
بر مو کمری نیست مناسب مگر از مو
|
جز کاتب قدرت که رخت را ز خط آراست
|
|
کس خط ننوشته است به روی قمر از مو
|
بر روی تو خط نیست که از جنبش آن زلف
|
|
افشان شده بر صفحهی گل مشک تر از مو
|
با تیزی مژگان تو نقاش چه سازد
|
|
گیرم که بسازد قلمی تیزتر از مو
|
جز هندوی چشمت که به مژگان رگ جان زد
|
|
فساد ندیدم که زند نیشتر از مو
|
گفتی اثری در تب عشق از تو نمانده
|
|
در آتش سوزنده چه ماند اثر از مو
|
ترسم نرسد بر بدن محتشم از ضعف
|
|
پیکان خدنگ تو که دارد گذر از مو
|
| |
|
| |