ای طاعت تو بر همهی کائنات فرض |
ای طاعت تو بر همهی کائنات فرض
|
|
ذکرت بر اهل صومعه و سومنات فرض
|
گر سجدهی بشر ملک از یک جهت نمود
|
|
آمد سجود تو ز جمیع جهات فرض
|
ای در درون صد شکر ستان برون فرست
|
|
چیزی که هست در همهی گیتی زکات فرض
|
ای دل ز جامروز جفایش که در وفاست
|
|
ورزیدن تحمل و حلم و ثبات فرض
|
در وی مبین دلیر که ارباب عقل را
|
|
ضیط دل است لازم و حفظ حیات فرض
|
ای شیخ شکر کن تو کزین قد فارغی
|
|
شکر فراغتست بر اهل نجات فرض
|
بر محتشم که هست به یاد تو روز و شب
|
|
بیخورد و خواب نیست چو صوم و صلات فرض
|
| |
|
| |